AKİK OPAL SERİ

OPAL

Opal,homozigot resesif bir mutant olduğundan ve seks kromozomuna bağlı olmadığından olsa gerek 1949 yılında ilk olarak ortaya çıkmasından sonra hak ettiği popülerliği kazanması bir on yıl daha aldı. Almanya'dan 1949 yılında bir çift yeşil Roller kanaryasından elde edilen yavrular arasında farklı çizgilere sahip limon sarısı-yeşil renginde bir kuş farkedildi. Bu kuş o zamanlar resesif akik olarak adlandırılsa da daha sonra Hollanda'da"opal" adını aldı.Bu kuş yakından incelendiğinde siyah eumelanin çizgilerinin siyahtan koyu gümüş rengine değiştiği ve alttüylerinde renginin seyrelerek koyu gümüşi kömür rengine değiştiği görülmüştür.Boynuzsu alanlardaki siyah rengin değişmediği görülmüştür. Normal yeşilde uçuş ve kanat tüylerinin rengi siyahtır ve alt tarafları koyu gümüş rengidir. Opallerde tam tersi söz konusudur. Bu da melanistik pigmentten çok genetik makyajda bir değişiklik olduğunu düşündürür. Normal yeşillerde phaeomelanin kahverengi pigmentinin görünmesinin engellendiği izlenir. Sonuç olarak meydana gelen bu değişikliklerin melanisitk çizgilerin genişliğinde ve dağılımında bir seyreltiye yol açmaması sevindiricidir. Gümüş-grinin çeşitli temel renklerle meydana getirdiği kombinasyon kuşa çarpıcı bir görünüm verir. Opal faktör yeşil variyetelerin tüy yapısında bir takım problemlere yol açar.Genellikle ikincil uçuş tüyler yanlış uzar ve yanlardaki tüyler kıvrılır. Eşlerin çok dikkatli seçilmesi ile bu kusurlar hafifletilebilir. Yeni nesillerin istenmeyen karakteristikleri taşımaması için bir takım tavsiyeler mevcuttur. Asla birleştirilmemesi gereken çiftler:

Çift 1: yeşil opal ile yeşil opal
Çift 2:iki intensif eş; ikisi de ne opal olmalı ne de normal opal faktör taşıyıcı olmalıdır.
Çift3: süslü tüylere sahip bir opal ile taşıyıcı ya da tüy yapısı mükemmelden düşük bir eş:

Kötü tüy kalitesini önlemeye yardımcı olan çiftleşmeler şunlardır:
Çift1: yeşil opal ile normal yeşil opal taşıyıcı
Çift2: yeşil opal ile kahverengi taşıyıcı opal
Çift3: yeşil opal ile kahverengi opal

Ayrıca bilinmektedir ki akik ve isabel opalleri ve bunların faktörü taşıyıcı klasik karşılıkları tüy kalitesini arttırmada yardımcı olabilir. Ne var ki bu tip çiftleşmeler ile melanistik pigmentin yoğunluğuna ve kalitesine gelen zarar tüyün kalitesinde meydana gelen artışın sağladığı yarardan daha büyüktür ve bu yüzden tavsiye edilmez. Tam olarak açıklanamayan sebepler yüzünden yeşil seriden olan kuşlardaki opal ve pastel faktörlerin kombinasyonu da tüy kalitesini arttırır. Opal pastelin fenotipinin opalin fenotipinden en büyük farkı opal pastelde uçuş ve kuyruk tüylerinin altında ve alttüylerde meydana gelen renk seyrelmesidir. Çizgilenmeler daha dar ve biraz daha gümüş renginde görünür.  Resesif olan ve sex kromozomları üzerinde yer almayan her resesifin yetiştirilmesi için her iki ebeveyninde en az bir çift geni mutasyonlu olmalıdır. Bu yüzden orijinal opal yetiştirilirken ideal olarak ebeveyni ile geri çiftleştirilmiş olmalıdır. Bir sonraki eşleşmede yavrular görsel olarak normal olacaktır fakat hepsi taşıyıcı olacaktır. Böylece bunlardan biri opal ebeveyn ile geri birleştirilirse ikinci yıl opal yavrular elde edilebilir.

Bunun için muhtemel 4 çiftleşme şöyledir:

Çift 1: opal erkek X opal dişi: tüm yavrular opal
Çift2: opal erkek X normal dişi: tüm yavrular normal opal faktör taşıyıcı
Çift3: opal taşıyıcı normal erkek X opal dişi: %50 normal opal taşıyıcı, %50 opal
Çift4: opal taşıyıcı normal erkek X opal taşıyıcı normal dişi: alınan sonuç Mendel oranına uygun olacaktır: 1:2:1 yani %25 opal, %50 opal taşıyıcı normal, %25 normal
Not: 1) tüm yüzdeler teoriktir. 2) "normal "kelimesi opal olmayan kuşlar için kullanılmıştır. 3)Dördüncü çiftleşmede tüm opal yavruların içinde hangilerinin taşıyıcı olduğunu anlamak için test eşleştirmeleri gerekecektir.

 

Akik opal ( agate opal) mutasyonun en geniş tutulan versiyonudur. Bunun en olası nedeni akik opallerde yeşil opallerde olduğu gibi tüy sorunlarının olmayışıdır. Ayrıca melanistik çizgilerin renklerinin ve genişliğinin azalması ile hemen tüm tüylerde hoş gümüş rengi çizgiler kalır. Ayrıca phaeomelanin pigmentinin hiç bulunmayışı enfes bir görünüm sağlar. Gül(rose), altın fildişi ve gümüş temel renkleri daha belirgin bir kontrast yarattıklarından bu variyeteler kırmızı ve altın sarısı kuşlara göre daha fazla tercih edilirler. Akik opaller mükemmel görünümleri ile tüm yetiştiriciler tarafından çok sevilen kuşlardır.
Klasik variyeteler bölümünde bahsedilen çiftleştirme kuralları akik opallerede aynen uygulanır ve seyreltilmemiş stokların kullanılmaması önerilir.
Kahverengi ve isabel opaller melanistik pigmentin varlığı söz konusu olduğunda hayal kırıklığı yaratmaya meyillidirler çünkü melanistik pigment "self" kuş damızlıklarında birincil dereceden ihtiyaçtır ve bunlarda minimum seviyede bulunur. Aslında her ikiside sıklıkla lipokrom kuşlarla karıştırılır.
İdeal kahverengi opal, tüylerinde düzgün,soluk renkli çizgiler taşır ve kanat ve kuyruk tüylerinde kahverengi birikintiler yer alır. Alttüyler soluk bejdir. Isabel her zaman "clear" yani melanin pigmentinden yoksun görünecek ve sadece kanat ve kuyruk tüylerinde soluk bir inci kahverengisi pigmentasyon taşıyacaktır. Alttüyler o kadar soluk bir bejdir ki çok iyi incelenmedikçe beyaz sanılır.